Teatr Dworski Pałacu Książęcego w 1776 roku uległ zniszczeniu w wyniku pożaru, co pozbawiło mieszkańców jedynego takiego obiektu w całym mieście. To skłoniło władze Mediolanu, aby zlecić zaprojektowanie i budowę dwóch nowych teatrów w podobnej lokalizacji. W tym celu wyburzono Kościół Matki Bożej ze Schodów, a na jego miejscu powstał całkowicie nowy Teatr La Scala, a tuż obok Teatro alla Canobbiana.
Teatro alla Canobbiana, zwany tak aż do 1984 roku, nosi teraz nową nazwę – Teatru Lirycznego Giorgia Gabera. Cieszymy się, że to właśnie w jego renowacji wzięliśmy udział i po 22 latach zamknięcia ponownie otworzył swoje drzwi dla publiczności.
Po pracach renowacyjnych, które miały na celu przywrócenie budynku do pierwotnego stanu po bombardowaniach z 1943 roku, oprócz drugiego umiejscowionego centralnie balkonu, teatr jest niemal identyczny jak w 1940 roku.
Projekt w całości finansowany przez Radę Miejską Mediolanu obejmował renowację zarówno wnętrza budynku, jak i jego elewacji. Zwiedzając teatr można teraz podziwiać nowe złocenia na dużych, sklepionych sufitach, dębowy parkiet ułożony w jodełkę na parterze oraz czerwony, czarny i biały marmur w holu przy widowni. Ściany pokryte są różowym granitem i tynkiem silikatowym SILEXCOLOR MARMORINO, a sufity zdobią odrestaurowane elementy dekoracyjne z gipsu.
Prace na zewnątrz objęły przywrócenie elewacji do tego samego koloru, co z lat 40 ubiegłego wieku. Usunięto zniszczony tynk, wyrównano go bezcementową zaprawą MAPE-ANTIQUE INTONACO NHL, nałożono kilka warstw barwionego podkładu gruntującego SILEXCOLOR BASE COAT, a następnie pomalowano paroprzepuszczalną, silikatową farbą SILEXCOLOR PITTURA w kolorze zbliżonym do oryginału.
Renowacja obejmowała gruntowne czyszczenie i zabezpieczenie fragmentów z różowego granitu i kamienia ozdobnego. Prace konserwatorskie objęły także duży portyk, nadscenie oraz garderobę i sale prób.
Największe zamiany pozostały ukryte przed wzrokiem odwiedzających. Prace objęły konstrukcyjne wzmocnienie kilku części budynku, usunięcie azbestu, modernizację zabezpieczeń przeciwsejsmicznych, a także poprawę akustyki teatru.
MAPEI będąc sponsorem projektu, uczestniczyło w nim od samego początku w 2016 roku, od prac konserwatorskich po modernizację obiektu. Dostarczone rozwiązania wybrano po przeprowadzeniu dogłębnych analiz chemicznych i fizycznych oraz testów zatwierdzonych przez Radę Miejską Mediolanu i architektów. Analizy te zostały przeprowadzone w laboratorium badawczo-rozwojowym MAPEI i precyzyjnie wskazały przyczynę problemów powodujących degradację, jak również skład oryginalnych zapraw i materiałów użytych w oryginalnej konstrukcji oraz podczas różnych wcześniejszych renowacjach, które się na siebie nakładały.
W przypadku sklepionego sufitu w kształcie muszli analiza okazała się nieoceniona, odkrywając, że pod pięcioma warstwami białej farby znajduje się wykończenie podobne do złotej folii. To umożliwiło zachowanie oryginalnej dekoracji, którą dziś można podziwiać w całej okazałości. Testy przeprowadzano na każdym systemie i technologii zastosowanej przy renowacji, w ten sposób weryfikując zaproponowane rozwiązania i uzyskując zgodę Rady Miejskiej Mediolanu oraz wszystkich zaangażowanych architektów.