Centralna kula kompleksa Staro sajmište

Staro sajmište, prostor na levoj obali Save između Brankovog i starog tramvajskog mosta, zamišljen je i realizovan kao reprezentativni sajamski kompleks. Izgradnja ovog modernog kompleksa trebalo je da pokaže ambicije mlade evropske države, Kraljevine Jugoslavije, i da bude podstrek njenom ekonomskom razvoju. Formiran je na inicijativu tadašnjeg gradonačelnika Beograda Vlade Ilića, i predstavlja početak ideje o izgradnji dela prestonice na drugoj obali Save. Sajamsku funkciju ovaj prostor imao je vrlo kratko, jer je četiri godine posle izgradnje, decembra 1941. godine, pretvoren u koncentracioni logor. Centralna kula izgrađena je 1937. godine po projektu arhitekte Aleksandra Sekulića. U doba Prvog beogradskog sajma kula je imala dvostruku ulogu: kao izložbeni paviljon okružen aneksima, a u isto vreme bila je i naglašeni centralni motiv na prostranom središnjem trgu Sajmišta. Svoju autentičnu, izložbenu namenu kula je imala do 1941. godine, a za vreme nacističkog logora (1941–1944) u ovoj zgradi je bio smešten deo logorske uprave. Nakon završetka Drugog svetskog rata, u periodu od 1947. do 1950. godine, u njoj je bila smeštena Generalna direkcija omladinskih radnih brigada angažovanih na izgradnji Novog Beograda, a 1952. godine dodeljena je umetnicima (slikarima, vajarima) za potrebe ateljea.